اطلاعات راه آهن-ریل راه آهن،ریل و خطوط

اطلاعات راه آهن-ریل راه آهن،ریل و خطوط
راه آهن
مسیر راه آهن دارای چه ساختاری است؟
وقتی که ما در مورد مسیر شرکت راه آهن صحبت می کنیم،
منظورمان ساختار کلی آن یعنی ریل ها که از فلزی با جنس فولاد به هم جوش خورده اند،
Sleepers برای پشتیبانی ریل ها، سوئیچ ها و گذرگاه ها که بخش های متحرک مسیر هستند، واگن های قطار و …. است.
همین سوئیچ ها، ریل و واگن ها عمر محدودی دارند، زیرا قطارها وقتی که در سرتاسر آنها سفر می کنند، باعث سایش و تغییر شکل آنها می شوند
در ایران نخستین بار در سال ۱۸۸۸ ( ۱۲۶۷ خورشیدی) خط راه آهن تهران – ری توسط برادران بلژیکی بواتال به طول ۸ کیلومتر ساخته شد.
در ۱۹۱۵ راه آهن تبریز به جلفا با طول ۱۴۶ کیلومتر به دست روس ها ساخته شد.
در سال ۱۹۱۶ ( ۱۲۹۵خورشیدی) خط آهنی بین کویته پاکستان تا زاهدان
به طول ۹۲ کیلومتر با پهنای ۱۶۷۶ میلی متر بدست انگلستان توسط سربازان هندی ساخته شد.
در سال های ۱۲۹۵ تا ۱۲۹۸ خورشیدی چند خط آهن در حوالی بوشهر و برازجان به طول ۴۱ کیلومتر
توسط سربازان هندی و کارگران ایرانی برای انگلیسی ها ساخته شد.
احتمالاً برای برداشت نفت و یا پشتیبانی پلیس جنوب، این خطوط ساخته شد.
چون ساختار آن بسیار ضعیف بود در مدت کوتاهی آن خط برچیده شد. هیچ ایرانی بر روی این خطوط سفری انجام نداد.
در سال ۱۳۱۴ خورشیدی ساخت راه آهن سراسری در مجلس به تصویب رسید.
در ۲۳ مهر ۱۳۱۶ کلنگ آن در ایستگاه تهران به زمین زده شد.
در سوم شهریور ۱۳۱۷ این راه آهن سراسری از بندر ترکمن تا بندر امام خمینی به طول ۱۳۹۱ کیلومتر
که از تهران تا بندر ترکمن به طول ۴۶۱ کیلومتر و از تهران تا بندر امام خمینی ۹۳۱ کیلومتر بود، به بهره برداری رسید.
ریل راه آهن،ریل و خطوط
**از جمله ویژگی های منحصر به فرد راه آهن می توان موارد زیر را ذکر کرد:
۱- چرخش چرخ های با طوقه فلزی روی دو راه باریک فلزی به نام ریل
به دلیل تماس دو فلز مقاومت کمی که در برابر چرخش ایجاد می کند (کمتر از ۳ کیلو گرم برای هر تن)،
بنابراین توان جابجایی بارهایی به مراتب سنگین تری در مقایسه با جاده ها را دارند.
۲- راه آهن در مورد خدمات مسافربری قابلیت حمل تعداد زیادی مسافر را دارد.
۳- تردد قطار به علت وجود ریل ها فقط یک درجه آزادی بیشتر ندارند. بنابراین از هر وسیله دیگر برای بهره برداری خودکار مناسب تر می باشد.
۴- راه آهن به فراز و نشیب بسیار حساس بوده و ساخت آن خاک برداری، خاک ریزی، پل و تونل های زیادی را ایجاب می کند،
ولی این مخارج فقط خاص راه آهن نیست. تجربه نشان می دهد
که در شرایط مساوی یک بزرگراه چهار خطه در حدود ۵۰ درصد گران تر از راه آهن تمام می شود.
۵- هدایت دقیق لوکوموتیو و واگن ها که به وسیله شکل خاص ریل و طوقه چرخ صورت می گیرد
و امکان استفاده از تمام عرض راه یا تونل و یا پل را می دهد.
به عنوان مثال فاصله دو قطار سریع به عرض ۳٫۱۵ متر و به سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت فقط ۲۰ سانتی متر می باشد.
**ریل راه آهن
اساس خط آهن از ابتدا تا کنون تغییر چندانی نکرده و دو ریل همچنان بهموازات همدیگر راهآهن تمام دنیا را موازی می سازند،
در حالی که دیگر قسمتهای راهآهن از دستگاه محرکه و متعلقات آن تا واگن و غیره دستخوش تغییرات زیادی شدهاند.
توجه به ریلهای موازی و بیصدا، بدون حضور قطار، که نگاه بیننده را تا دوردستها میبرد،
همان آرامشی را به انسان میدهد که 100 سال پیش میداد.
ظاهر ریل همان است که بود: ساده، سنگین، فرش بر زمین، موزون، چشم نواز و صبور.
خط آهن همواره در معرض تنشهای شدید است.
از قطارهای باری سنگین تا مسافری سریعالسیر. خط، وزن وسیله نقلیه را تحمل میکند و همزمان آن وسیله را هدایت میکند.
نیروهای عمودی و افقی همزمان در اثر حرکت یک وسیله نقلیه در خط ایجاد میشود و بر خط یعنی ریل، تراورس و «بالاست» اثر سنگینی دارد
که لازم است نتایج آن نیروها در وضعیت استاتیک ودینامیک مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد تا خطی ایمن وقابل اعتماد احداث شود.
کل سرمایهگذاری ثابت راهآهن معمولا معادل هزینه احداث خط است.
**ریل
یکی از محصولات ذوب آهن، ریل U33 می باشد در حالی که راه آهن جمهوری اسلامی نیاز به ریل UIC60 داشت.
همین امر موجب شد ذوب آهن مجموعه اقداماتی را برای تولید ریل مطابق استاندردهای جهانی آغاز نماید
و حتی در سال ۸۶ مسئولان راهآهن و این شرکت فولادی موافقتنامه ای مبنی بر تولید ریل امضا کردند
ولی این طرح به دلایل مختلف که مهمترین آن میل به واردات ریل بود، عقیم ماند.
در مجموع ۱۷ کشور در دنیا ریل تولید می کنند که با راه اندازی پروژه ریل ذوب آهن،
ایران نیز به عنوان هجدهمین کشور به این جمع اضافه می شود.
بیشترین حجم تولید ریل در دنیا متعلق به کشور چین با حدود ۵۵۰ هزار تن ریل در سال است.
کشورهایی مانند ژاپن، آمریکا، اتریش، فرانسه، لهستان، ایتالیا، چین و… از جمله تولید کنندگان ریل در دنیا محسوب می شوند.
در ایران با وجود افتتاح طرحها و پروژههای ملی برای تولید ریل راهآهن، هنوز این صنعت به خودکفایی نرسیده
و عمده ریلهای مورد استفاده، از محل واردات تأمین میشوند.