احداث مترو-خلاصه ای از روش های احداث
احداث مترو-خلاصه ای از روش های احداث
با گذر جمعیت شهرها از مرز یک میلیون نفر، احداث مترو یا قطار سبک شهری جهت رفع مشکل تقاضای
سفر امری اجتناب ناپذیر می باشد.
بالا بردن جذب مسافر توسط این سیستم ها نیاز به تغذیه کننده های مناسب و موثر دارد.
از آنجایی که هزینه های بسیار کلانی صرف ساخت و راه اندازی آنها می گردد،
لازم است که پس از احداث مترو و یا هر سیستم حمل و نقل انبوه دیگر، مطالعات جذب سفر و به خصوص کارآیی تغذیه کننده
آنها به طور جدی مورد مطالعه قرار گیرد تا مشکلات احتمالی آنها رفع گشته تا اکثر ظرفیت بالقوه آنها مورد استفاده قرار گیرد.
اما سیستم‌های مترویی که همه می‌شناسیم و به آنها تکیه می‌کنیم، فقط همراه با شهر ظاهر نشدند.
طرح های دقیق و ساخت و ساز دقیق به توسعه سیستمی کمک کرد
که امروزه بسیاری از مردم آن را می شناسند و دوست دارند.
آنها ممکن است ساده به نظر برسند (قطارهایی هستند که از طریق یک تونل زیرزمینی حرکت می کنند)،
اما کمی پیچیدگی بیشتر در توسعه آنها وجود دارد. خواه ساخت یک مترو جدید باشد یا توسعه مترو قدیمی،
روش های ساخت مترو به طور کلی یکسان است یا فقط به اینفوگرافیک زیر بروید.
برای یک قطار زیرزمینی، منطقی است که یک تونل باید حفر شود،
اما در واقع اینجاست که همه چیز پیچیده می شود.
واضح است که تجهیزات حفاری مورد نیاز است و ایمنی راهسازی در نظر گرفته می شود،
اما حفاری را از کجا شروع می کنید؟
گاهی اوقات جرثقیل برای پایین آوردن تجهیزات در سوراخ درگیر می شود،
اما همه چیز دقیقاً به کجا می رود؟ واقعاً باید چقدر سوراخ حفر کنید
و چگونه این کار را با خیال راحت انجام می دهید؟
**اگرچه روش های متعددی وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد،
اما دو روش اصلی برای ساخت تونل وجود دارد:
روش تونل برش و پوشش و روش سوراخ عمیق
روش برش و پوشش
سیستم های قدیمی مترو ، مانند سیستم های یافت شده در تورنتو و نیویورک ، با روشی معروف به “برش و پوشش” ساخته شده اند.
در تونل زنی به روش “برش و پوشاندن” ، پیاده رو خیابان برداشته می شود ،
سوراخی برای مترو و ایستگاه ها حفر می شود و سپس خیابان ساخته می شود.
روش “برش و پوشاندن” بسیار ارزان تر از روش های دیگر روش “برش و پوشاندن” همچنین باعث ایستگاه هایی می شود
که بسیار نزدیک به سطح هستند (به اندازه بیست فوت پایین تر از سطح) ،
که باعث کاهش چشمگیر زمان دسترسی مسافر می شود.
از طرف دیگر ، “قطع و پوشاندن” منجر به اختلال جدی
در ترافیک در طول خیابان برای مدت زمان قابل توجهی می شود.
این اختلال معمولاً منجر به اثرات منفی می شود
خصوصاً برای دارندگان فروشگاه در طول محل احداث مترو.
روش عمق عمیق
در تونل زنی “عمق عمیق” ماشینهای بزرگ در یک سوراخ حفر شده در یک نقطه مناسب در امتداد خط پیشنهادی قرار داده شده
و سپس به طور جزئی و تا هشتاد پا در روز از طریق زمین را حفر می کنند تا زمانی که فضا را در طول راهرو ایجاد کنند. .
این ماشینها بسیار زیاد هستند. قطر بزرگترین تونل جهان پنجاه پا است. دستگاههای سازنده معمولاً فقط در یک شکل ثابت می توانند حفاری کنند ،
که عموماً مدور است. از آنجا که این دستگاه ها نیازی به پیروی از شبکه خیابان موجود ندارند ،
انعطاف پذیری بسیار بیشتری را در طراحی مسیر ایجاد می کنند.
مسیرهای مترو همچنین باید بتوانند به مسیرهای دیگری که ذاتاً بخشی از تونل مترو نیستند وصل شوند.
به عنوان مثال، بخش‌هایی از مترو در خارج از منهتن مرتفع هستند، اما متصل هستند و بخشی از خط مترو هستند
گذاشتن خطوط قطار
ایجاد سیستم تهویه
موانع زیرزمینی و نحوه برخورد با آنها
بدنه های آبی زمین شناسی سخت
زیرساخت های زیرزمینی
سازه های دست ساز
